Մարդիկ խոսում են «ճշմարտության»՝ «ճիշտ»-ի և «սխալ»-ի մասին...
Անհամակարգված կերպով որոշ արարքների բազմությունը
Համարում են «ճիշտ», որոշները «սխալ»...
Որտեղ են նրանց մասին միանշանակ գրաված՝
Ավերատարներո՞ւմ թե հեքիաթներո՞ւմ,
Որտեղ ծանոթանամ նրանց...
Արդյոք երկակի չեն նրանց առանձին վերցրած իմաստները:
...
Ինձ տրված չէ կյանքը, որ եբրաերեն «գրված տողերին» քմահաճ վարեմ այն,
Ինձ տրված չէ այն, որ հեքիաթներում բերված պատրաստի սցենարներով այն անցկացնեմ,
Ինձ տրված չէ կյանքը, որ հերթական բարի ժպիտով շիրմաքարին արժանանամ...
...
Ես այդ առանցքաին բառերի իմաստն այդպես էլ չհասկացա,
Իմ կարճ ժամանակն ինձ այլ բան հուշեց,
Երկու այլ բառեր՝ «լավ» և «վատ» զգալու տպավորություն...
....
Կան արարքների բազմություն, որոնցից հետ դու ունենում ես «լավ» տպավորություններ
Եվ արարքների բազմություն, որոնք կթողնեն «վատ» հիշողություններ:
Այդպես եմ տարբերակում արարքները:
...
Թե ինչպիսին կորակվեն արարքներտ մյուսների կողմից,
Քիչ թե շատ կարևորություն կունենան քեզ համար:
Այդ պատճառ համարելով դարձրու քեզ լուռ օրենք՝
Որ «լավ» արարքներտ նրանց ևս «լավ» տպավորություններ հաղորդեն,
Կամ գոնե «վատ» հիշողություններ չթողնեն...
No comments:
Post a Comment