ինքս ինձ հետ...

«Սիրում եմ քեզ...» բառերը դեռ շատերին ես ասելու՝ քարին, պատին, քո անցյալին...
Ու գուցե իրականը այդպես էլ չես գտնելու,
Գուցե Երկրի հանդեպ խանդն է պատճառը լինելու,
Եվ հենց դրա համար Երկրի վրա մենակ ես մնալու,
Արդեն կատարված քո նպատակների ամրոցներում...

Ու թե այդպես է լինելու, ուրեմն թքաց ես եմ զղճալո՛ւ,
Իմ իդեալներից չեմ հրաժարվելո՛ւ,
Ու հենց նրանց եմ սեր տալու:

 Իսկ այս մասին դեռ վաղուց էի ինքս ինձ խոստովանել.

իրականությունը միակությունն է, իսկ դա հենց քո իրականությունն է...